Rozciągający się przez trzy stany USA: Wyoming, Montana i Idaho, Park Narodowy Yellowstone jest jednym z najpopularniejszych i najstarszych parków narodowych na świecie, rozpoznawalnym od momentu jego ustanowienia w 1872 roku. Pełen różnorodności przyrodniczej, oferuje gejzery, gorące źródła, imponujące wodospady i obszerne lasy na swoim terenie, przekraczającym 8,9 tys. km². Park ten jest domem dla bogatej flory i fauny, w tym niedźwiedzia grizzly – symbolu dzikiej amerykańskiej przyrody. Jego unikalne znaczenie geologiczne jako gigantycznego superwulkanu przyciąga miliony turystów każdego roku. W tym artykule przyjrzymy się bliżej historii, przyrodzie i głównym atrakcjom tego niezwykłego miejsca, które od ponad stulecia zachwyca entuzjastów przyrody z całego globu.
Historia Parku Narodowego Yellowstone to fascynujący opis ochrony przyrody, eksploracji dzikich terenów Ameryki i początkach koncepcji parku narodowego. Obszar Yellowstone był zamieszkany przez rdzenne plemiona Ameryki co najmniej od 11 tysięcy lat temu. Indianie znały geotermalne zjawiska parku, pomimo braku pisemnych świadectw ich doświadczeń.
Pierwsze informacje o niezwykłych właściwościach Yellowstone dotarły do Europejczyków i Amerykanów w XVIII wieku, kiedy to francuscy traperzy i odkrywcy przemierzali region. Jednak dopiero w pierwszej połowie XIX wieku obszar stał się bardziej popularny. W 1807 roku, John Colter, uczestnik ekspedycji Lewisa i Clarka, przemierzał ten region i opisywał jego cuda, takie jak gorące źródła i gejzery. Jego relacje były jednak tak niewiarygodne, że wielu ludzi odrzucało je jako nieprawdziwe, nazywając je „Piekłem Coltera”.
Intensywne badania naukowe rozpoczęto dopiero w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XIX wieku. W 1870 roku odbyła się znana ekspedycja Washburna-Langforda-Doane’a, której członkowie badałi i dokumentowali wiele geotermalnych cudów Yellowstone, wliczając w to gejzery, gorące źródła i malownicze kaniony. Raporty z tej wyprawy skierowały uwagę opinii publicznej na potrzebę ochrony tego wyjątkowego obszaru. W 1871 roku, geolog Ferdinand V. Hayden zorganizował kolejną, bardziej kompleksową ekspedycję, która dostarczyła szczegółowe raporty i fotografie obszaru. Rezultaty tej ekspedycji, włączając w to prace artystów takich jak Thomas Moran i fotografie Williama Henry’ego Jacksona, przekonały Kongres Stanów Zjednoczonych do podjęcia działań mających na celu ochronę tego wyjątkowego miejsca.
1 marca 1872 roku prezydent Ulysses S. Grant podpisał ustawę ustanawiającą Park Narodowy Yellowstone, czyniąc go pierwszym parkiem narodowym na świecie. Celem tego aktu prawnego było zachować ten obszar „na wieki dla korzyści i przyjemności ludzi”. Yellowstone stało się wzorem dla koncepcji parków narodowych, inspirując inne kraje do tworzenia podobnych obszarów chronionych.
Park Narodowy Yellowstone jest jednym z najbardziej różnorodnych ekologicznie miejsc na Ziemi. Charakteryzuje się unikalnym krajobrazem obejmującym szeroki zakres ekosystemów, które tworzą różnorodne siedliska dla setek gatunków zwierząt i roślin. Yellowstone jest domem dla wielu ikonicznych gatunków dzikich zwierząt Ameryki Północnej. W parku żyje wiele dużych ssaków, w tym bizony, które stanowią największą dziką populację bizonów w Stanach Zjednoczonych. Bizony są jednym z symboli parku i często można je zobaczyć w Dolinie Haydena i Lamar. Inny kluczowy gatunek to szary wilk, który został ponownie wprowadzony do Yellowstone w 1995 roku po niemal 70 latach absencji. Reintrodukcja wilków była jednym z najważniejszych projektów ochrony przyrody, który miał ogromny wpływ na ekosystem parku, szczególnie w kontekście regulacji populacji jeleni i innych zwierząt.