Złożona i pełna różnorodności kultura żydowska stanowi barwny gobelin, składający się z wielu ludów, języków i tradycji. Chociaż religia żydowska jest obecnie praktykowana w wielu krajach na całym globie, to istnieją jeszcze inne wymiary życia żydowskiego, które mogą nie być szeroko znane i rozpoznawane.
Jeżeli interesuje Cię kultura żydowska i chcesz poszerzyć swoje horyzonty czy także po prostu zdobyć ciekawe informacje, które mogą okazać się przydatne podczas rozmów na imprezach, kontynuuj lekturę!
W przeludnionym Izraelu, aż 80% populacji stanowią Żydzi. Jest to zarazem miejsce zamieszkiwane przez liczne mniejszości, w tym Arabów czy takie grupy etniczne jak Druzowie i Czerkiesi. Obecność Żydów na tych terenach sięga tysięcy lat w przeszłość, jednak nowoczesne państwo narodziło się dopiero po drugiej wojnie światowej, kiedy to Organizacja Narodów Zjednoczonych zagłosowała za podziałem Palestyny pomiędzy Arabów i Żydów.
Czy wiedziałeś, że najbardziej powszechnym imieniem w Izraelu jest Dawid? Na drugim miejscu znajduje się hebrajskie imię Daniel, potem Noam (co oznacza „przyjemność”), a następnie Yaakov (alternatywna forma Jakuba). Jeśli zastanawiasz się natomiast jakie imię żeńskie jest najpopularniejsze, odpowiedzią jest Bat-Sheva, co tłumaczy się jako „córka siedmiu”.
Język hebrajski używany jest bez przerwy już od ponad 3000 lat. Należy on do grupy języków semickich, które są częścią rodziny języków afroazjatyckich. Był to język starożytnych Izraelitów, który po ich wygnaniu z Judei i Babilonu, stał się dominującym językiem dla Żydów w diasporze zarówno na terenach Morza Śródziemnego, jak i poza nim. Hebrajski pełnił funkcję lingua franca wśród Żydów osiedlonych w tych regionach aż do około 100 roku n.e., kiedy to zaczęto go stopniowo zastępować językiem aramejskim jako uniwersalnym środkiem komunikacji między różnymi społecznościami żydowskimi.
Obecnie, większość obywateli Izraela oraz liczni Żydzi na całym świecie posługują się współczesnym izraelskim językiem hebrajskim. Warto tutaj jednak zaznaczyć, że tylko od 1948 roku jest on używany jako język codziennego użytku, a przez około 2000 lat służył głównie do celów liturgicznych oraz nauki religii.