Wbrew powszechnym przekonaniom, miód nie jest całkowicie zakazany dla osób cierpiących na cukrzycę. Jednakże, jego spożycie wymaga ostrożnego podchodzenia, ze względu na wysoki indeks glikemiczny, który może wpływać na poziom cukru we krwi. Kluczem do odpowiedniego spożywania miodu przez diabetyków jest stabilizacja stanu zdrowia przed rozpoczęciem konsumpcji.
Miód to naturalny produkt słodzący, wytwarzany przez pszczoły z nektaru roślin lub wydzielin owadów pochłaniających żywe części roślin. Substancje te są zbierane przez pszczoły, przetwarzane i mieszane z innymi składnikami pysznego nektaru, a następnie odwadniane, składowane i pozostawiane do dojrzewania w plastrach miodu. Miód dostarcza wielu korzystnych składników odżywczych i leczniczych – zawiera od 70 do 80% prostych węglowodanów, głównie glukozy i fruktozy, oraz od 10 do 20% wody. W jego składzie znajdują się także kwasy organiczne, aminokwasy, polifenole, enzymy, witaminy i sole mineralne.
Biologicznie aktywne składniki miodu sprawiają, że jest on ceniony za swoje liczne zastosowania. Najbardziej powszechnie doceniany jest za swoje właściwości antybiotyczne, ale ma także działanie przeciwzapalne i przeciwutleniające. Zależnie od rodzaju miodu, może mieć on różnorodne właściwości, takie jak działanie napotne, wykrztuśne i przeciwgorączkowe. Miód może także działać lekko moczopędnie i jest często stosowany w profilaktyce chorób układu sercowo-naczyniowego oraz w leczeniu chorób przewodu pokarmowego. Ponadto, miód może wspomagać leczenie niektórych schorzeń układu nerwowego i stymuluje układ immunologiczny.
Mimo ogólnego uznania miodu za cenny element zdrowej diety, jego spożycie może być ograniczone dla osób z zaburzeniami glikemii. W przypadku cukrzyków, miód może nie być najzdrowszym wyborem do włączenia do diety.